آن روی من

سلام

خوبی ؟

منم خوبم ! (الکی :|)

میخوام برم سر اصل مطلب ..  حوصله ی طفره رفتن ندارم :/

من بچه ها رو دوست دارم :) خیلی موجودات جالبین ... به نظرم همونقدر که اونا از ما آدم بزرگا یاد میگیرن، ما هم میتونیم ازشون چیز یاد بگیریم ... تااازه ! ما حق نداریم هر چیزی رو به اونا یاد بدیم :| اونا هنوز قدرت تحلیل بالایی ندارن 3> نمیتونن ببینن خوبه کاری که میخوان تقلید کنن یا بد ...

بگذریم ...

بچه ها خیلی سادن 3> هیچ‌وقت نمی‌بینی به یه چیزی اونقــــــدر وابسته شن که اگه خرابش کردن ( :)))) ) دنیاشون تموم شه .. برای هر چیزی (هر چیزی !!) فوق فوقش نیم ساعت گریه و ناراحتی میکنن ... بعدش اصلن یادشون میره انگار !! :)

براشون پول، خونه، ماشین، لباس، کفش، حتی اسباب بازی یا هر چیز دیگه ای مهم نیست !! میتونن بدون استرس بخندن .. نیاز ندارن تظاهر کنن ... هیچوقت نمیبینی قضاوت کنن ... تا وقتی بهشون یاد ندی دروغ نمیگن ..........

اگه کسی رو دوست داشته باشن، براشون هیچ چیز دیگه ای مهم نیست .. براشون مهم نیست که اون آدم فقط اینی که میبینن نیست .. براشون مهم نیست که او ادم تنها نیست .. اون آدم بابا داره، مامان داره، عمو و دایی و خاله و عمه داره ... دیدی ؟ اگه دوستت داشته باشن میخوان بیان خونت ! به مامانشون میگن "لباسامو بپوشونم من برم خونه‌ی صدرا :)" براش مهم نیست مامان خودش میاد یا نه !! براش حتی مهم نیست که صدرا تو خونه تنها نیست ! بابا و مامانش هم اونجا زندگی میکنن ... براش مهم نیست که ممکنه ..

بگذریم ...

بچه ها خیلی سطحی نگرن ... خوش به حالشون 3> :|

خوش به حالشون ؟ مطمئن نیستم .. :| حرفی که عکسش همینجا، این پایین گذاشتم مدااام توی ذهنم منعکس میشه :/

آره ... آره قبول دارم اون حرفمو .. ولی یه تبصره دارم براش:

بعضی وقتا (فقط بعضی وقتا) دلم میخواد سرم درد نگیره .. دلم میخواد بتونم با خیاال راااحت از اینکه "مامان پیشته عزیزم :)" خوابم بره .. دلم میخواد تو رویا هام بچرخم 3> .. میخوام .. واااقعا دلم میخواد بچه بودم :| بزرگ بودن سخته :-"

بگذریم ... :-"