آن روی من

بعد از دو دل شدن، رسیدن دوباره به یقین خوبه ..

تصور کن یه ساختمونی داری میسازی، سیل یا زلزله یا یه چیزی میاد خراب میشه :| ... بعد از شوک اولیه و خراب شدن حال و غیره، 2تا راه داری! یا بلند شی و دوباره و از نو شروع کنی به ساختن، یا بشینی و گریه کنی !! :|

وقتی یه تصوری از آیندت داری، بعد یهو یه طوفانی میشه و همه ی برنامه هاتو به هم میریزه، "بشینی و گریه کنی" مساوی مردنه :/ تنها راهت اینه که بلند شی. دوباره و از نو بسازی تصویر ذهنیتو از آینده ... ولی ایندفعه با دید باز ترت این کارو میکنی :) یعنی احتمال خراب شدنش کم میشه هر دفعه ...

البته که سخته !! البته که همون یک بارشم نامطلوبه !!! درسته ! ولی چاره چیه ؟ راه دیگه ای نداری :/ خلاصه که هرچی بیشتر بشینی خودتو بیشتر دور کردی از موفقیت :( همین

ولی ...

بعد از یقین کردن، دیگه نباید شک کنی :| اگه دوباره شک کنی یعنی همش کشک بود :| همه ی استدلال هات، همه ی تصویرت از آینده، همه‌ی چیزی که از زندگی داری میبینی ....... اینجا دیگه سخته دوباره پاشدن (اگه قبلی رو فرض کنی ساده بوده !!!) :| :| :| :|

فعلا بسه :|